Aklımda birden bire, tamamen istemdışı "pala remzi" çalmaya başladı.
hala devam ediyoo!!!
"Sordum namın verdiler, pala remzi dedilerrr..."
enteresan bu olayı naklen paylaşmak istedim:)))

Ucunu elimden kaçırdığım balon gibi..

Yeni bedelini ödediğim, tadını çıkaramadan yitirdiğim mavi balon.

Ardından baka kaldım gözden kayboluşunu bekliorum.

sen uzaklaştıkça küçülüyosun benim sıkıntım büyüyor.

her an daha umutsuzlaşıyorum üstelik.

belki de sen gibisini bulamam korkusuyla.

Hava kaçırmaya başlasan düşer misin birgün ansızın kucağıma??

En büyük görünen sıkıntıları bile 15 dakika içinde kabullenebilmeyi öğrendiğimi farkettim biraz önce.Sağlıkla ilgili olmayanları en azından.
Uzun süredir gelenlerin en büyüğüydü bu..Geldi, yerine oturdu ve şimdi çabucak gitmesi için gözünün içine baktığımız, ocağa tuzlar serptiğimiz istenmeyen bir misafir gibi bir süre hayatımızda yer alacak gibi görünüyor.

Yukarı bakarak "ne olur daha fazlası olmasın" diye dua ediyorum..
Lüften amin deyiverin benim için...