Uzun bir ayrılıktan sonra güzel şehrim bitanecik İstanbul'uma geri döndüm.
Köprüden geçerken farkettim ki istanbul köprünün girişindeki ilk kareyle başlıyor benim için.Her dönüşte heyecanlanıveriyorum oraya geldiğimde.Yine öyle oldu.Görüş alanımdan çıkana kadar denizi seyrettim arkamı döne döne.İçimden sohbet ettim onunla.Ne çok özlemişim..O da beni özlemiş:)
Bu arada yolculuğumun son çeyreğinde bir yol arkadaşı edindim.5 yaşında dünya tatlısı bir kız olan Meryem Melis:) Babaannesiyle Ankara gezmesinden dönüyordu.Hemen önümde oturduğu için yol boyunca sohbetlerine,şarkılarına kulak misafiri oldum.Sonra çok sıkıldı sanırım, arkasına dönüp koltuk arasından,sağından,solundan,üstünden bakmak suretiyle benimle flört etmeye başladı:) Bende bu şirinliklere zevkle karşılık verdim ve sohbet etmeye başladık.Okulundan,ailesinden,arkadaşlarından bahsetti.İstek şarkılarımı söyledi bende ona eşlik ettim zaman zaman..Bunlar olurken bir yandan da düşündüm, şimdi komşusuna günaydın derken cevap alır mıyım diye düşünen, sokakta göz göze geldiği bir yabancıya gülümsemek isterken istemdışı gözlerini kaçıran ben de bi zamanlar böyle bir çocuktum işte..Korkmadan birileriyle konuşmak, hiç tanımadığım birine gülümsemek, beklentisizce sadece insan olduğu için birini sevebilmek..doğamda vardı,içimden gelendi..De ne zaman değişti bunlar? Nerede koptu film?? Tüm bunları düşündüm Meryem Melis ile birlikte geçirdiğimiz o kısa süre içinde ..
Ama bulamadım.Sanırım büyürken yolda bi yerde düşürmüşüm.Ya da daha fenası birilerine çaldırıvermişim uzun zaman önce...
Hoşgeldin, iyi ki geldin :)
YanıtlaSilHayat insanın elinden bazı şeyleri almayı seviyor. Önemli olan vermemek için sıkı sıkı tutmak.
Suçun ne kadarı hayatta bilemiyorum canım ya..Hatta bazen haksızlık yaptığımızı bile düşünür oldum garibime..
YanıtlaSilEvet çaldırmışsındır kesin. Ben yeni çaldırdım, oradan biliyorum.
YanıtlaSilAynı yoldan geri yürüsem?Bulabilemez miyim acaba??
YanıtlaSil